...z Gibsonem, świetny film. "7", którą dałem nie ujmuje pewnych genialnych stron tego filmu jak kreacja Lee Marvina, ale i gra Fondy była tam jedyna, która sięgała tego poziomu, była doskonała, wyraziła skrajności założone w scenariuszu, wstydliwość młodej nauczycielki, jej niewinność i przebudzenie w niej dzikiej energii po tragedii.

Dużo dodała dziełu stylistyka, ujęcie go w cudzysłów za pomocą "greckiego chóru" dwóch śpiewaków, w tym zawsze czczonego, a mnie irytującego Nat King Cole'a, zbyt słodko zazwyczaj śpiewającego, przesadnie akuratnie - a tu uczestniczącego w zgrywie, ta jego akuratność zestawiona z perskim okiem dobrze zafunkcjonowała.

Film jest jak rzeźba, ma różne strony, jeśli ustawić rzeźbę w pewien sposób, może ona nawet obdarzyć nas genialnością akurat w tej perspektywie - taki też jest ten film, aktorstwo dwojga aktorów, zwłaszcza L Marvina, stylistyka komediowa wzbogacona akcentem jakby filmu muzycznego - to czyni ten film czymś więcej niż tylko siódemkowym "dobrym". Inspiruje, bawi, urwał się epoce, jakby czas się zatrzymał, a minęlo już 56 lat od jego powstania.